Geen etiket
Het is vaak een opluchting om een naam te krijgen voor wat jou zo ‘anders’ maakt dan de anderen. Op die manier kan je je ervaringen en gedrag immers beter plaatsen. Het begrip ‘hoogsensitiviteit’, zoals Elaine N. Aron het rond 1990 heeft benoemd, biedt een nieuw kader binnen de bekende domeinen van de psychologie. En dat kader biedt voor velen dan weer een houvast.
Hoogsensitiviteit is echter zeker niet het zoveelste etiket. Maar het kind moeten een naam hebben wil je iets kunnen onderzoeken en erover kunnen spreken. Hoogsensitiviteit zien we dus eerder als basis van waaruit verschillende eigenschappen kunnen worden geplaatst en benaderd.
De mens achter het label
In onze maatschappij worden mensen steeds meer in hokjes geplaatst. Dat kan echter verwarrend zijn of verkeerde interpretaties wekken en valse verwachtingen scheppen. Wanneer mensen enkel en alleen beperkt worden tot een etiket, worden ze niet meer als persoon bekeken en benaderd. Het is dus een uitdaging om steeds verder te blijven kijken dan het label, en vooral te kijken naar de mens die erachter zit!
Elke HSP leert op een andere manier omgaan met zijn of haar karaktertrek. De vele getuigenissen op deze site tonen dat mensen steeds individuele interesses, talenten en andere karaktertrekken bezit. Ook HSP's zijn immers allemaal uniek en zijn méér dan enkel en alleen HSP.
Belevingsonderzoek bij ouders door de Gezinsbond
In oktober 2011 verrichtte de Gezinsbond bij ouders een belevingsonderzoek, getiteld ‘Kinderen met een etiketje’. Het blijkt immers dat een etiket niet enkel negatieve gevolgen, zoals gepest worden, maar ook positieve gevolgen kan hebben, zoals (zelf)inzicht verwerven en (zelf)aanvaarding bevorderen.
In het onderzoek wordt het beeld van een sleutel gebruikt: een etiket kan immers een sleutel zijn die bepaalde deuren opent en andere sluit.
Het heeft ons een ander beeld bijgebracht over hoe het ook anders kan. Wij zijn heel blij met ons speciaal kind…
Let wel, dit onderzoek gaat niet uitsluitend over hoogsensitiviteit. "Het gaat zowel om ontwikkelingsproblemen en –stoornissen als om wat ouders zelf eerder als ‘karaktereigenschappen’ omschrijven, zoals hoogsensitiviteit. Ook leerstoornissen en ontwikkelingsvoorsprong komen aan bod, want beiden hebben vaak ook een grote impact op het zelfbeeld en gedrag van het kind. Er zijn zowel de door professionals vastgestelde diagnoses (de meerderheid), maar ook een aantal vermoedens of (nog) niet-erkende labels. De meest voorkomende ‘etiketjes’ zijn ASS, AD(H)D, dyslexie, dyspraxie, dyscalculie, hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit."