Ik hou niet van eb. Ik ben een vloedmens. Eb is rust, sterven een beetje. Massale kale rotsen komen tevoorschijn. Vloed is wild, een beetje gevaarlijk.

Bij vloed heb je golven die bonken. Een schouwspel. Bij vloed ben ik snel in het diep. Klaar water onder mij. En beweging. Bij vloed moet ik mij snel uit de voeten maken of ik word nat. Eb is triestig, naakt. Ik weet nu wat het meest ontspant als gestresseerde hooggevoelige... Niet gewoon wandelen. Niet gewoon wandelen langs het strand of in de smalle straatjes van een historisch stadscentrum. Nee. In de top vijf van afkicken van overprikkeling bij hooggevoeligheid, staat... schelpen of stenen zoeken langs een rotsachtige kust, huppelend van rots tot rots.

Ik ben niet gecompliceerd

Maar dit staat in de top vijf der ontspannende bezigheden bij overprikkeling van hooggevoeligen. Getest en bewezen door ervaringsdeskundige. En dan heeft eb wel iets. bij ernstig hoge eb blijven heelder schatten achter. Stenen, schelpen, ja zelfs karkassen van dieren, uit alle materialen, vormen en kleuren, mij aanstarend, smekend bijna om door mij geraapt te worden. Alleen een spectaculaire zonsondergang met in de horizon het silhouet van een door mij nog onontdekt eiland en het plaatje is compleet. En dan denk ik: Eb en vloed. Hooggevoelig - Sensatiezoeker. HSP—HSS. Jodium en bonken van hoog opspattende golven.

Zou ik dan toch ergens mezelf in evenwicht houden? Kan ik zijn zoals de zee?

Persoon in zwarte broek staat met voeten in aanrollende golven op het strand

Getuigenis | Renata, De Cocon, jaargang 9, editie 51

 

Terug naar uit De Cocon

Abonneren op De Cocon