Getuigenis Charlotte, deelnemer HSP-Praatkaffee
Op een koude winteravond in januari trok ik op mijn fiets door de Gentse straten op weg naar mijn allereerste HSP-Praatkaffee. Ik ga eerlijk zijn: ik was zó zenuwachtig dat ik onderweg op de fiets een lichte paniekaanval kreeg en twijfelde om toch nog rechtsomkeer te maken en naar huis terug te keren. Wat ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb!
Het HSP-Praatkaffee was voor mij persoonlijk heel bevrijdend. Ik voelde me veilig bij andere HSP’s.
Als introvert vind ik het niet altijd gemakkelijk om in een groep terecht te komen met allemaal nieuwe gezichten, laat staan om openlijk over mijn HSP-ervaringen te praten. De vele lockdowns hadden er de afgelopen twee jaar ook voor gezorgd dat ik me (iets te) veilig voelde in mijn eigen bubbel. Ondanks de vele zenuwen, voelde het ook aan als een leuke uitdaging. Ik keek ernaar uit om nieuwe mensen te leren kennen en te luisteren naar hun verhalen.
Uiteraard zorgde ik ervoor dat ik ruim op tijd arriveerde zodat ik als één van de eersten aanwezig was. Zo kon ik de kat wat uit de boom kijken. Al gauw voelde ik mij heel erg op mijn gemak en bleek dat ik niet het enige ‘groentje’ was op het HSP-Praatkaffee. Er ís toch iets bij HSP’s wat ons allemaal op een onzichtbare manier verbindt, waardoor we ons vaak snel vertrouwd voelen bij elkaar. Dat heb ik zelf al een aantal keren ervaren en het geeft mij altijd een heel fijn en warm gevoel.
Zelf was ik vooral nieuwsgierig naar hoe andere HSP’s omgaan met de eigenschap en hoe ze een goed evenwicht weten te bewaren tussen overprikkeling en ontspanning. In de huidige drukke maatschappij heb ik namelijk vaak moeite om die balans te vinden en te behouden. Er zijn wat tips uitgewisseld geweest om bijvoorbeeld makkelijker in slaap te vallen als je overprikkeld in bed kruipt, of over hoe je jezelf terug kan opladen. De persoonlijke ervaringen waren voor iedereen zo herkenbaar dat er vaak heel enthousiast ‘ja’ geknikt werd en dan denk je: 'oef, ik ben niet de enige'.
Als HSP voel ik me bovendien vaak eenzaam, omdat ik het niet evident vind om over mijn hooggevoeligheid te praten met vrienden of zelfs met familie. Terwijl ik wel voel dat ik daar nood aan heb, om mij begrepen te voelen en vooral om mij niet ‘raar’ te voelen. Het HSP-Praatkaffee was heel bevrijdend. Tegen het einde van de avond was ik verbaasd dat ik zelf ook vaak aan het woord ben geweest. Ik voelde me veilig bij andere HSP’s.
Tijdens deze koude winterdagen voelde het HSP-Praatkaffee als een lekker warm dekentje om me heen. Exact wat ik nodig had.
Charlotte Vanoverbeke