Getuigenis Matthias Baes, begeleider Kamp Groeikracht
Matthias Baes - 20 jaar
Hobby’s: Judo, gitaar
Jaren bij HSP Vlaanderen: 12
Jaren ervaring als animator: 5
Je ging vele jaren mee als deelnemer op de kinderkampen van HSP. Wat maakte dat je dit kamp mee wilde begeleiden?
'Die beslissing was gemakkelijk te nemen. Na 8 jaar bij HSP Vlaanderen als kampdeelnemer heb ik veel te danken aan de organisatie: ik heb leren omgaan met hoogsensitiviteit. Zo leerde ik sterker in mijn schoenen staan, me zekerder voelen over mezelf en tijd nemen voor mezelf, zelfzorg dus. En ik heb er natuurlijk ook veel vrienden gemaakt. Aangezien ik toch al van plan was om in het jeugdwerk te gaan, én op het aandringen van een aantal personen, heb ik toegezegd om het kamp mee te begeleiden.'
Je hebt een opleiding als animator in het jeugdwerk gevolgd en daarvoor stages gedaan op een ander kamp. Wat is het verschil tussen het begeleiden van een kamp van HSP Vlaanderen en een ander kamp zoals bijvoorbeeld een sportkamp?
'Eén van de eerste verschillen die ik opmerkte was de relatief relaxte houding tegenover de begeleiders. Bij andere kampen wordt bijvoorbeeld verwacht dat je tegen een bepaalde deadline al je voorbereidingen hebt ingediend en verbeterd; hier kreeg ik wat meer vrijheid en was het minder een probleem dat ik wat minder voorbereidend werk deed. Mijn zomer zat immers zowat volledig vol. Ook op het kamp zelf staat de boog wat minder gespannen: meestal wordt er verwacht dat je élk moment bezig bent met de kinderen of met voorbereiden, en ook daarin was er veel meer vrijheid. Dat komt natuurlijk ook omdat de doelgroep hier het minder bont maakt en soms al wat rust kan appreciëren. Er even tussenuit gaan als begeleider is geen probleem. Voor mij was het dus een stuk comfortabeler begeleiden dan op andere kampen.
Ten tweede is de ratio begeleiders tegenover kinderen anders: 4 of 5 begeleiders voor 16 kinderen. Dat wil zeggen dat we dus 3 kinderen per begeleider hebben, terwijl bij mijn andere organisatie de standaard 10 kinderen is. Dat, en het feit dat bijna alle begeleiders ook zelf hoogsensitief zijn, maakte het aangenamer om met de kinderen om te gaan. De sfeer was heel fijn en het was prachtig om ze te zien openbloeien in de loop van de week. Zo had ik op de laatste avond 2 kindjes aan mijn benen hangen, al giechelend, terwijl ze in het begin van de week nog niet eens in de groep durfden spreken. Door die verhouding begeleiders-kinderen kan je ook veel beter problemen opvolgen en een betere band met de kinderen scheppen. Hoogsensitieve kinderen zijn over het algemeen ook makkelijker voor begeleiding. Ik kan mij niet voorstellen dat ik hier vuile monden zou tegenkomen. Ook het verschil in evolutie van de kinderen is heel treffend. Waar je op een gewoon kamp de kinderen gewoon wat beter leert kennen en ze dan weer ziet vertrekken, heb je hier kinderen die in het begin van de week heel ingetogen en teruggetrokken zijn en naar de laatste dag toe volledig opleven en enthousiast meedoen. Het HSP-kamp is natuurlijk ook een educatief kamp: de kinderen leren hier omgaan met verschillende situaties en problemen. Ik denk dat veel kinderen daar iets aan hebben, maar ook voor de begeleiding is het prachtig om die vooruitgang te zien.'
Het HSP-kamp is een week die al 9 jaar lang gereserveerd staat in mijn agenda, en ik zou dat heel graag nog langer laten duren!
Hoe ervaar je het kamp van HSP Vlaanderen nu als begeleider, m.a.w. in de andere rol?
'Natuurlijk sta ik nu in de autoritaire rol, maar het voelde voor mij heel naturel aan aangezien ik daar al 2 jaar ervaring mee heb. Dit jaar was de grootste moeilijkheid dat veel van mijn vrienden nog als deelnemers bij de oudere groep zaten, maar dat is (buiten sporadisch gemis langs beide kanten) zeer goed verlopen aangezien we goede afspraken hadden gemaakt. Uiteindelijk is het jammer dat ik als begeleider de leuke activiteiten en gesprekken nu moet missen, maar daar laat ik mij niet door kennen.'
Waar zou je het snelst op toezeggen om opnieuw mee te begeleiden volgend jaar: een HSP-kamp of een gewoon kamp?
'Sowieso het HSP-kamp! Al blijf ik ook actief bij mijn andere organisatie, toch is het “comfort” als begeleider hier het grootste verkooppunt. Ik had minder recuperatietijd nodig dan bij andere kampen. Het HSP-kamp is een week die al 9 jaar lang gereserveerd staat in mijn agenda, en ik zou dat heel graag nog langer laten duren!'
Overtuigd door Matthias' enthousiasme dat Kamp Groeikracht moet blijven voortbestaan of meer moet kunnen doorgaan? Steun HSP Vlaanderen en help ons groeien!