Getuigenis Rita, lezer De Cocon

'De Cocon, mijn troostboekje. Het is al meermaals gebeurd dat ik me niet zo goed voelde, onbegrepen, down, stuurloos… en dan De Cocon in mijn brievenbus vond en me direct wat beter voelde. Van bij de eerste ontvangst was het voor mij: ‘Mijn troostboekje’. Ineens, alleen door het te zien en uit de brievenbus te nemen, zonder het zelfs te lezen, voel ik me niet zo eenzaam meer. Ik ben opnieuw deel van een groep die ongeveer hetzelfde voelt als ik, wat een geruststelling dat ik niet alleen ben met deze gevoelens. Het troost mij echt op moeilijke momenten! Wat ik lees is altijd zo herkenbaar. Ik voel me er opnieuw “normaal” door: ‘Oef, ik ben niet de enige die soms aan het twijfelen gaat en dat twijfelen is voor niets nodig! Ik ben niet alleen, we zijn met meer, met velen zelfs en ik zou echt niet anders willen zijn.

Er zijn voor mij aan dat HSP zijn, echt waar, meer voor- dan nadelen! Alles zo intenser beleven. Ja, spijtig genoeg ook nogal wat minder aangename gevoelens en de daarbij horende dromen/ nachtmerries, die zou ik ook liever deleten, maar de mooie, gelukkige momenten zijn even écht. Die wil ik zeker niet deleten!

Wat kiest een HSP dan? Leren relativeren en omgaan met en accepteren van die mindere ervaringen en volop genieten van al die andere mooie herinneringen, ervaringen, momenten! Ik ben 65 jaar, ben steeds (alhoewel soms moeizaam) blijven functioneren op het werk en thuis, maar heb me altijd “anders” gevoeld. Vaak heb ik gedacht dat ik gek zou worden… In therapie geweest, wat me wel geholpen heeft, maar nooit dat ‘aha’-gevoel gehad…
Tot ik in 2000 het boek van Elaine Aron las. Toen vielen de puzzelstukjes ineen! De problemen zijn weliswaar niet allemaal opgelost, maar sommige getuigenissen zijn zo herkenbaar en geruststellend. Ik ben niet gek aan het worden, er is niks mis met mij: ik ben gewoon 1 van de 5... En af en toe problemen? Die hebben we allemaal, dat hoort bij het leven. Blij dat ik HSP ben!'